مقیاس بازپردازش ویژه حرکت (مسترز و همکاران، 2005)

توجه: با توجه به اینکه اغلب محصولات این سایت حاصل تلاش های بدون وقفه تیم ترم آخر می باشد، هر گونه کپی برداری از مطالب سایت به صورت جدی پیگرد قانونی خواهد داشت.

مطالب مرتبط:

1- جدول عواطف ورزشی (وارد و کاکس، 2004)

2- پرسشنامه هدف مداری در فعالیت بدنی پتریک و مارکلند 2008 (GOEM)

3- مقیاس بلند اجرای روان در ورزشکاران جکسون و مارش (1996)

4- پرسشنامه تصویرسازی حرکتی کودکان – سه (مارتینی و همکاران (2016)

ورزشکاران همیشه قادر به نمایش بهترین اجرای خود در شرایط وجود فشار نمی باشند. این حالت در شرایط و افراد گوناگون، متفاوت است و علی رغم اجرای ضعیف در برخی از ورزشکاران، برخی دیگر اجرای قابل قبول و یا حتی بالاتر از معمول دارند.از این رو، برخی از پژوهشگران تفاوتهای فردی را عامل بروز چنین پدیده ای قلمداد کرده و “بازپردازش ” را عامل آن معرفی می کنند.  این رویکرد و فرضیۀ بازپردازش که توسط مسترز  مطرح شد، در راستای نظریاتی مانند “فرضیۀ عمل محدودشده ” و “غیرخودکارشدن ” مدعی است که توجه به اجرای مهارت و یا روش اجرای حرکت، نوعی خودتمرکزی یا تمرکز درونی است که منجر به اختلال اجرا در شرایط وجود فشار در مهارتهایی می شود که به خوبی یاد گرفته شده اند…