خطای دارویی

هرگونه حادثه قابل پیشگیری که در طول هر مرحله از دارو درمانی رخ می دهد، که می تواند باعث یا منجر به استفاده ناصحیح از دارو یا آسیب به بیمار شود خطای دارویی نامیده می شود.

بیش از 140 سال پیش، فلورانس ناینتینگل[1] ، آنچه را که در بیمارستان ها ضروری تلقی کرد این بود که باید برای بیمار فعالیتی بدون ایجاد آسیب در بیمار انجام داد. انجمن بین المللی پرستاران(آی. سی. ان)[2]، ایمنی بیمار را در ارایه مراقبت های سلامتی به عنوان یک اصل پذیرفته است و همه پرستاران باید ایمنی بیمار را در کلیه جنبه های مراقبت سلامتی شامل، آگاهی دادن به بیمار، کاهش خطر، تأمین ایمنی بیمار و گزارش اثرات زیان آور را به عنوان یک اصل و پایه بپذیرند. خطاهای انسانی هزینه ی بالایی را به خود اختصاص می دهد و افراد زیادی را درگیر می سازد. تجویز دارو یک وظیفه ی پیچیده و زمان بر ، پرستار محسوب می شود که حدود 3/1 زمان کاری پرستار را به خود اختصاص می دهد. از آنجاییکه دارودرمانی یک فرایند پیچیده محسوب می شود، احتمال خطاهای زیادی وجود دارد. از آنجاییکه پرستاران دارو را به بیمار می دهند، اغلب آنها به عنوان مسئول اصلی خطا در نظر گرفته می شوند. اما علل و افراد مختلفی در بروز خطای دارویی نقش دارند.