هدف: ارزیابی خودتخریبی

تعداد سوال: 8

شیوه نمره گذاری: دارد

تفسیر نتایج: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 1900 تومان

خرید فایل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

پرسشنامه خودتخریبی

درباره خودتخریبی

روان‌شناسان بر این باورند که رفتارهای خودتخریبی می‌تواند به عنوان مکانیسم مقابله‌ای برای رویارویی با استرس، فشار، خواسته‌های اجتماعی و دیگر بحران‌های عاطفی باشد. همچنین آن‌ها فکر می‌کنند که رفتارهای مخرب پناه‌‌گاهی امن و فضایی است آشنا برای فرار از احساس‌های منفی ناشی از عدم اعتماد به نفس و یا احساس بی‌ارزشی، زمانی که فرد در موقعیت‌های اجتماعی خود را ناتوان می‌بیند.
علائم و عادات
رفتارهای خودتخریبی به اشکال گوناگون خود را نشان می‌دهند. برخی از آن‌ها افراطی است و برخی آنقدر‌ها هم شدید نیست. به منظور نجات از دست این رفتار‌ها با هدف بهبود کیفیت زندگی خود و اطرافیان‌تان، بهتر است که این رفتار‌ها و انواع آن را بشناسید.
۱. ذهنیت شکست
ذهنیت شکست داشتن بدین معنا است که فرد خود را برای شکست آماده می‌کند و در ‌‌نهایت با آن روبه‌رو شده و تاییدی برای این ذهنیت خود دریافت می‌کند. دریافت این تایید برای افکار خودشکنانه به فرد حس تایید می‌دهد هرچند این تایید به ضرر خود او است. باور به اینکه «من موفق نمی‌شوم»، «روی خوشبختی را نخواهم دید»، «این موضوع هرگز حل نخواهد شد»، «فایده ندارد» و از این دست افکار جزء ذهنیت شکست است.
۲. هیچ کاری نکردن یا بی‌عملی
رفتار منفعلانه در مقابل پدیده‌های روزمره نیز جزء رفتارهای خودتخریبی است. این رفتار زمانی بروز پیدا می‌کند که ما می‌دانیم چیزی برای ما خوب نیست و یا مضر است اما از هر اقدامی برای حل مساله طفره می‌رویم و یا هر پیشنهاد بهبودی و تغییر را نادیده می‌گیریم.
۳. پرخوری
پرخوری راهی برای بی‌حس کردن خود در مقابل دردهای روانی و زخم‌های درونی است. همچنین پرخوری می‌تواند راهی برای مقابله با استرس باشد. این رفتار به هردلیلی صورت بپذیرد باعث بروز مشکلات زیادی برای سلامتی فرد می‌شود.
۴. کم‌خوری
بسیاری از کم‌خورهای روانی از این شگرد برای کنترل بر بدن خود و احساس مالکیت بر بخشی از وجود خود استفاده می‌کنند. همچنین این دسته افراد برای جلب حمایت و توجه دیگران و ارضای نیازهای عاطفی دست به این نوع رفتار خودتخریبی می‌زنند.
۵. نمایش بی‌کفایتی
این رفتار به معنی به تصویر کشیدن خود به عنوان فردی نابخرد و یا ناتوان از موفقیت و دستیابی به چیزی است. این نوع رفتار خودشکنانه معمولا از عدم اعتماد به نفس در دستیابی به اهداف تحصیلی یا شغلی نشات می‌گیرد. به طوری که فرد با احمق یا بی‌کفایت نشان دادن خود به خلوت امنی می‌خزد تا از مسئولیت برای موفقیت بگریزد.
۶. آسیب رساندن به دیگران
اگر چه به نظر می‌رسد آسیب رساندن به دیگران رفتار دیگرتخریبی است ولی روی دیگر این سکه در واقع نوعی خشونت علیه خود است. این رفتار عبارت است از کاربرد کلمات ناخوشایند برای دیگران، صدمه فیزیکی و یا عاطفی و یا هر نوع رفتاری که در ‌‌نهایت منجر به درگیری با قانون می‌شود. نتیجه این رفتار از دست دادن اعتبار و محبوبیت اجتماعی است که نوعی دشمنی علیه خود است.
۷. به خود آسییب زدن
آسیب رساندن به خود می‌تواند به صورت ذهنی، عاطفی و بدنی باشد. این نوع رفتار خودتخریبی نشانه‌ای از نفرت از خود است و نوعی خشونت علیه خود محسوب می‌شود. داشتن افکار منفی و استدلال‌های غیرمنطقی از این دست است. صدمه جسمی و بی‌رحمانه‌ترین شکل آن یعنی خودکشی شدید‌ترین نوع خودتخریبی و نفرت از خود است.
۸. ترحم به حال خود
دلسوزی و یا ترحم به حال خود تجلی دیگری است که زیر بنای ناخودآگاه آن می‌تواند دشمنی با خود باشد. دلیل تخریبی بودن این رفتار این است که حس بدبختی و صرفا دلسوزی نسبت به خود می‌تواند منجر به فلج شدن فرد در اقدام برای حل مساله شود و فرد را در موقعیت نا‌مطلوبی گیر می‌اندازد. این نوع نگرش باعث عدم انگیزه برای تغییر می‌شود.
۹. مصرف مواد مخدر و الکل
یکی از آشکار‌ترین رفتارهای خودتخریبی مصرف مواد مخدر و الکل است که فرد را وارد دایره‌ای از بدبختی می‌کند که هم خود و هم خانواده‌اش را به قهقرا می‌برد. الکل و مواد مخدر به عنوان راه‌حلی برای بی‌حس گردن فرد نسبت به درد‌ها و زخم‌های روانی است و راه فرار از رویارویی با درد‌ها و یافتن راه‌حل موثر است.
۱۰. خودکشی اجتماعی
این رفتار اغلب آگاهانه و برای دوری‌گزینی از افراد همسن و سال صورت می‌گیرد. در این نوع رفتار خودشکنانه فرد ممکن است با آزار و اذیت دیگران و رفتارهای ضداجتماعی مورد طرد همسالان قرار گیرد و یا اینکه بهانه‌ای جور کرده و خود را از جامعه کنار بکشد.
۱۱. پنهان کردن احساسات
عدم اذعان به احساسات منفی و یا حتی گاهی اوقات عواطف مثبت، زمینه‌های بروز انواع مشکلات و بیماری‌های روانی، عاطفی و فیزیولوژیکی را فراهم می‌کند. در این حالت فرد با پنهان کردن احساسات و یا سرکوب آن‌ها زمینه‌های خودتخریبی را تدارک می‌بیند.
۱۲. امتناع از کمک گرفتن