هدف: سنجش خودپنداره کودکان

تعداد سوال: 32

شیوه نمره گذاری: دارد

روایی و پایایی: دارد

منابع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 3400 تومان

خرید فایل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

مطالب مرتبط:

۱- مقیاس اصلاح شده فراشناخت برای نوجوانان (MCQ-A)

2- آزمون خودنظارتی

۳- پرسشنامه خود گسستگی

۴- پرسشنامه خویشتن شناسی دیوید وتن و کیم کامرون

۵- مقیاس خود پنداره کودکان پیرز – هریس

۶- پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن (۲۰۰۶)

۷- مقیاس خودارزشیابی های مرکزی جاج و همکاران (CSS)

8- پرسشنامۀ خودتوصیفی بدنی نوجوانان و جوانان مارش و همکاران (فرم کوتاه)

۹- پرسشنامه خودپنداره فضلی

۱۰- مقیاس خود پنداره کودکان (CSCS)

11- آزمون مفهوم خویشتن (خودپنداره) بک (SCT)

پرسشنامه اسنادهای شخصی ناوابسته به جنسیت پاریش (NPAIC) (خودپنداره کودکان)

تعریف خودپنداره

خودپنداره شامل نگرش‏ها، احساسات و دانش ما درباره توانایی، مهارت و قابلیت پذیرش اجتماعی است. خودپنداره تمام ابعاد شناختی، ادراکی، عاطفی و رویه‏های ارزیابی را در بر می‏گیرد. بنابراین، مجموعه نگرش‏های شخص به خود را خودپنداره می‏نامند. متفکران به ویژه در قرن حاضر، بر این باورند که صرفاً انسان دارای تجربه خودپنداره است و تجربه­ روان‏شناختی منحصر به انسان است.

خودپنداره یک واژه کلی است که سه مؤلفه دارد:

•  تصویر خود، که به شیوه توصیف از خودمان یعنی به آنچه فکر می‏کنیم هستیم اشاره دارد. (خواه بر اساس واقعیت یا خلاف آن باشد . )

•  عزت نفس، که به طور اساسی جنبه ارزشیابی دارد و به حدی اشاره می‏کند که ما خویشتن را دوست داریم، می‏پذیریم و ارزش دارد درباره آن فکر کنیم.

•  خود آرمانی، همان چیزی است که دوست داریم باشیم و این ممکن است وسعت و درجات متفاوتی داشته باشد. هر چه فاصله بین تصویر خود و خود آرمانی زیادتر شود عزت نفس کاهش پیدا می‏کند.

در سال‌های اخیر روان‏شناسان به عواملی که مربوط به تشکیل و تکامل خود پنداره می‏شود، توجه زیادی داشته‏اند. این موضوع حتی برای متخصصان بهداشت روان نیز اهمیت خاصی دارد، زیرا پندار فرد از شخصیت خود تا اندازه زیادی تصور او را درباره محیطش تعیین می‏کند. اگر تصور از خود مثبت و متعادل باشد، شخص دارای سلامت روان است. بر عکس اگر خودپنداره شخص منفی و نامتعادل باشد، از لحاظ بهداشت روان شخصی ناسالم تلقی می‏شود. خودپنداره اکتسابی است و این نکته برای کسانی که مسئول پرورش فرد یا کودک در اوان زندگی هستند، به ویژه خانواده و والدین اهمیت دارد. واکنش دیگران، مقایسه با دیگران، نقش‏های اجتماعی و همانندسازی از عوامل مؤثر دیگر در رشد خودپنداره به حساب می‏آید.

منبع: حسن‌زاده، رمضان، سید‌حمزه حسینی، ذبیده مرادی (1384)، بررسی رابطه بین خودپنداره کلی دانش‏آموزان و عملکرد تحصیلی آنها ، فصلنامه دانش و پژوهش در روان شناسی، سال هفتم، شماره 24.