هدف: ارزيابي ابعاد مختلف خودپنداره تحصیلی (عمومی، آموزشگاهی، غیرآموزشگاهی)

تعداد سوال: 15

تعداد بعد: 3

شیوه نمره گذاری: دارد

تفسیر: دارد

روایی و پایایی: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 2400 تومان

خرید فایل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

مطالب مرتبط:

1- پرسشنامه خودپنداره فضلی

2- مقیاس خود پنداره کودکان (CSCS)

3- پاورپوینت بررسی خودپنداره و مولفه های آن

4- مقیاس خود پنداره کودکان پیرز – هریس

پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یس یسن چن (2006)

تعریف خودپنداره

خودپنداره، تصويري است که ما از خود داريم. ما نظريه هايي درباره جهان مي سازيم که به ما کمک مي کنند با موقعيت هايي که روبه رو مي شويم، کنار بياييم.  مهمتر از آن، ما به خلق نظريه هايي درباره خودمان نيز دست مي زنيم. اين نظريه ها را نظريه خويشتن مي ناميم و در اينجا آن را معادل خودپنداره فرض مي کنيم.
چند ديدگاه در مورد چگونگي شکل گيري خودپنداره وجود دارد:
1– ديدگاه اجتماعي:  در اين ديدگاه خود محصولي اجتماعي است.  گروهي از روانشناسان اجتماعي که خود را “تعامل گران نمادين” مي نامند، معتقدند که افراد براساس اينکه ديگران درمورد آنها چه نظري دارند يا با آنها چگونه رفتار مي کنند، درمورد خود اظهارنظر مي کنند. هر فرد آگاهي مي يابد که حوزه اي در ادراک ديگري است و با دروني سازي آن بر خود نيز به عنوان موضوعي در حوزه ادراکي خويشتن آگاه مي شود. به عنوان مثال، اگر ديگران به من بگويند که فردي باهوش و بالياقت هستم، من خود را فردي باهوش خواهم دانست و اگر اطرافيان مرا فردي کند ذهن و ناتوان بدانند، من نيز خود را ناتوان مي پندارم.
در اين ديدگاه، آنچه اهميت دارد نظر ديگران درمورد ماست. محيط بيروني، ساختار کلان اجتماعي، همانندسازي، تعاملات بين فردي و ايفاي نقش از عوامل اصلي شکل دهنده خود هستند. شايد بتوان با اغماض چنين گفت که دراين ديدگاه، تصويري که ديگران از ما دارند، همان خودپنداره ماست.
“ما گرايش داريم خود را چنان ببينيم که ديگران ما را مي بينند.”
2– ديدگاه شناختي: در اين ديدگاه، چنين مطرح مي شود که در ارزشيابي هايي که ديگران در مورد ما دارند، انتخابها و تفسيرهاي ما نيز نقش دارند. به عبارتي، هر تصوير بيروني از خلال صافي درون مي گذرد.
در اين ديدگاه خودپنداره، تفسيري است که ما از خودمان داريم. آنچه در اين ديدگاه محور اصلي شکل گيري خودپنداره است، خود به عنوان يک ساختار شناختي است. در واقع، برخلاف ديدگاه اجتماعي که خودپنداره هر فردي فقط و فقط حاصل تصاوير و تعبيرهاي ديگران از او بود، در اينجا، اين خود فرد است که با بازسازي و تفسير تصاوير ديگران، خودپنداره اش را شکل مي دهد.
3– ديدگاه شناختي-اجتماعي:  همانطور که از نام اين ديدگاه برمي آيد،  ترکيبي از نظريات شناختي و اجتماعي است. در اين ديدگاه، خود، حاصل تفسيري است که فرد از تصاوير ديگران از خودش دارد. به عبارتي، علاوه بر آنکه ديدگاه ديگران در مورد ما اهميت دارد، تفاسيري که ما نيز از ديدگاه ايشان داريم حائز اهميت است.
در اينجا، خودپنداره نه محصول فرد به تنهايي و نه محصولي اجتماعي است، که ترکيبي از هر دو مي باشد.