هدف: بررسی عوامل موثر بر تلقی شدن مدیران منابع انسانی بعنوان شریک استراتژیک در سازمان (خودمدیریتی، مهارت مذاکره، کمال گرایی حرفه ای، صداقت و درستی، تیم سازی و کار تیمی، ارزش گذاری منابع انسانی، فرهنگ سازمانی، جانشین پروری، سیستم اطلاعاتی و نرم افزار مدیریت منابع انسانی، رهبری توسعه منابع انسانی، ساختار سازمانی، حفظ کارکنان کلیدی  و دانشی، هوش هیجانی، قوانین و مقررات، اهداف یا رسالت سازمان، برون سپاری فرآیندهای منابع انسانی، دانش فنی  و حرفه ای بالا در زمینه منابع انسانی، مدیریت تغییر، توانایی مهندسی مجدد، توانایی انسجام و یکپارچه سازی منابع انسانی، توانایی مدیریت عملکرد استراتژیک، اعتبار فردی، توانایی تفکر استراتژیک، دارا بودن داشته های تحلیلی، روایط موثر با کارکنان، توانایی تجزیه و تحلیل استراتژیک، مدیریت استعداد، انعطاف پذیری، مشاور قابل اعتماد، آشنایی با فرهنگ ملی و بین المللی، آشنایی با تغییرات نیروی انسانی و بافت جمعیتی، دیدگاه ارزش افزوده، مذاکره کننده با انجمن های کارگری، كوچك سازي، نمایندگی انجمن های تخصصی، هوشياري محيطي)

تعداد سوال:‌ 108

تعداد بعد: 36

شيوه نمره گذاري: دارد

تفسير:‌ دارد

منبع:‌محقق ساخته

نوع فايل: word 2007

همين الان دانلود كنيد

قيمت: 3400 تومان

خريد فايل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

پرسشنامه عوامل موثر بر تلقی شدن مدیران منابع انسانی بعنوان شریک استراتژیک در سازمان

شریک استراتژیک چیست؟

یک توافقنامه همکاری بین دو یا تعداد بیشتری سازمان است که میخواهند از این راه موقعیت رقابتی و عملکرد خود را از طریق منابع مشترک افزایش دهند .
در جای دیگر اتحاد استراتژیک  این گونه تعریف شده است:مشارکت دو شرکت یا دو واحد کسب و کار و یا بیشتر جهت رسیدن به اهداف مهم استراتژیکی که شرکا به طور متقابل از آن سود میبرند.
انواع اتحاد استراتژیک:
1-سرمایه گذاری مشترک:
عبارت است از یک فعالیت مشارکتی و تجاری که توسط دو یا چند سازمان با اهداف استراتژیک شکل میگیرد  و برای نیل به اهداف آن نهاد مستقلی ایجاد و  به هر یک از این نهادها مسئولیتهای عملیاتی، مخاطرات مالی و پاداشهایی تخصیص میدهد. در حالی که استقلال و هویت آنها حفظ میشود.این نوع اتحاد از انواع دیگر آن رایج تر است.
2-کنسرسیوم خدمات متقابل:
عبارت است از مشارکت شرکتهای مشابه در صنایع و بخشهایی که نیاز به سرمایه گذاری زیاد داشته و هزینه بر میباشند در این قسمت شرکتها منابع خود را جهت کسب منافع و استفاده از تکنولوژی پیشرفته یکپارچه میکنند.
3-موافقتنامه صدور مجوز :
توافقنامه ای است که طبق آن شرکت صادر کننده مجوز حقوقی را به شرکت دیگر در یک کشور یا بازار دیگر جهت تولید یا فروش کالا یا خدمات اعطا میکند و شرکت گیرنده مجوز مبالغی را به شرکت صادر کننده مجوز پرداخت میکند . این اتحاد وقتی مفید است که علامت تجاری شرکت مجوز دهنده شناخته شده و مشهور باشد.
4-مشارکت در زنجیره ارزش:
عبارت است از یک اتحاد قوی و نزدیک که در آن یک شرکت یا واحد کسب و کار موافقتنامه بلند مدتی با عرضه کنندگان یا توزیع کنندگان کلیدی جهت کسب مزیت رقابتی شکل میگیرد . این نوع اتحاد ، حد اعلای اتحاد است.