هدف: بررسي مفاهيم، تعاريف و مولفه هاي خودپنداره و تفاوت آن با عزت نفس

تعداد اسلايد: 21

انيميشن و تصاوير: دارد

سطح: عالي

نوع فايل: powerpoint 2003

همين الان دانلود كنيد

قيمت: فقط 3000 تومان

خريد فايل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

بررسی خودپنداره و مولفه های آن

تعریف خودپنداره

خودپنداره شامل نگرش‏ها، احساسات و دانش ما درباره توانایی، مهارت و قابلیت پذیرش اجتماعی است. خودپنداره تمام ابعاد شناختی، ادراکی، عاطفی و رویه‏های ارزیابی را در بر می‏گیرد. بنابراین، مجموعه نگرش‏های شخص به خود را خودپنداره می‏نامند. متفکران به ویژه در قرن حاضر، بر این باورند که صرفاً انسان دارای تجربه خودپنداره است و تجربه­ روان‏شناختی منحصر به انسان است.

خودپنداره یک واژه کلی است که سه مؤلفه دارد:

•  تصویر خود، که به شیوه توصیف از خودمان یعنی به آنچه فکر می‏کنیم هستیم اشاره دارد. (خواه بر اساس واقعیت یا خلاف آن باشد . )

•  عزت نفس، که به طور اساسی جنبه ارزشیابی دارد و به حدی اشاره می‏کند که ما خویشتن را دوست داریم، می‏پذیریم و ارزش دارد درباره آن فکر کنیم.

•  خود آرمانی، همان چیزی است که دوست داریم باشیم و این ممکن است وسعت و درجات متفاوتی داشته باشد. هر چه فاصله بین تصویر خود و خود آرمانی زیادتر شود عزت نفس کاهش پیدا می‏کند.

در سال‌های اخیر روان‏شناسان به عواملی که مربوط به تشکیل و تکامل خود پنداره می‏شود، توجه زیادی داشته‏اند. این موضوع حتی برای متخصصان بهداشت روان نیز اهمیت خاصی دارد، زیرا پندار فرد از شخصیت خود تا اندازه زیادی تصور او را درباره محیطش تعیین می‏کند. اگر تصور از خود مثبت و متعادل باشد، شخص دارای سلامت روان است. بر عکس اگر خودپنداره شخص منفی و نامتعادل باشد، از لحاظ بهداشت روان شخصی ناسالم تلقی می‏شود. خودپنداره اکتسابی است و این نکته برای کسانی که مسئول پرورش فرد یا کودک در اوان زندگی هستند، به ویژه خانواده و والدین اهمیت دارد. واکنش دیگران، مقایسه با دیگران، نقش‏های اجتماعی و همانندسازی از عوامل مؤثر دیگر در رشد خودپنداره به حساب می‏آید.

منبع: حسن‌زاده، رمضان، سید‌حمزه حسینی، ذبیده مرادی (1384)، بررسی رابطه بین خودپنداره کلی دانش‏آموزان و عملکرد تحصیلی آنها ، فصلنامه دانش و پژوهش در روان شناسی، سال هفتم، شماره 24.