هدف: بررسی نشانه های عاطفی، شناختی و جسمانی افسردگی افراد
تعداد سوال: 21
شیوه نمره گذاری و تفسیر: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: فتحی آشتیانی ، علی. آزمون های روان شناختی – ارزشیابی شخصیت و سلامت روان. انتشارات بعثت. 1388
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 1900 تومان
پرسشنامه افسردگی بک (فرم بلند)
افسردگي اختلال ناتوانكنندهاي است كه در ۱۵ تا ۲۵ درصد مبتلایان به سرطان ديده شده است و نسبت بروز آن در مردان و زنان مساوی است.
مسائل مهم در زندگی هر بیمار مبتلا به سرطان ميتواند عوامل زير باشد
ترس از مرگ.
برهم خوردن برنامههای زندگی.
دگرگونی در تصور بیمار از خود و عزت نفس او.
تغییرات در نقش اجتماعی و سبک زندگی وی.
مسائل مالی و قانونی.
تصورات غلط بسیاری دربارة سرطان و اینکه افراد درگیر با آن چگونه با این مشکل مواجه ميشوند وجود دارند، از جمله اینکه
تمام مبتلایان به سرطان افسرده هستند.
افسردگی یک بیمار مبتلا به سرطان طبیعی است
درمان (سرطان) کمکی به برطرف كردن افسردگی نمیکند.
تمامی مبتلایان به سرطان دچار مرگ دردناک و زجرآوری خواهند شد.
غمگینی و اندوه، واکنشهای طبیعی به بحرانهایی است که فرد در طی بيماري سرطان با آنها مواجه ميشود، و تمام افراد درگیر با سرطان هم گاهی این حالتها را تجربه خواهند نمود.
به این دلیل که غمگینی در بین بیماران مبتلا به سرطان رایج است، تمییز بین درجات طبیعی غم و افسردگی مهم است. بخش مهمی از مراقبتهاي مربوط به سرطان، تشخیص آن نوعی از افسردگی است که نیاز به درمان دارد. ممکن است برخی افراد در سازگاری با تشخیص سرطان خود، بیشتر از دیگران مشکل داشته باشند.
افسردگی شدید یک غم یا بیحالی ساده نیست. افسردگی شدید، حدود ۲۵ درصد از مبتلایان به سرطان را گرفتار ميکند و نشانههای رایجی دارد که ميتوان آنها را تشخیص داد و درمان کرد. گاه نشانههای افسردگی که پس از تشخیص سرطان در بیمار بروز ميكند، ميتواند حاكي از اين باشد که بیمار پیش از تشخیص سرطان هم دچار اختلال افسردگی بوده است.
نشانههای افسردگی شدید عبارتند از
داشتن حالت افسردگی در بیشتر طول روز و بیشتر روزهای هفته.
لذت نبردن و از دست دادن علاقه نسبت به بیشتر فعالیتها.
تغییر در عادتهای مربوط به تغذیه و خواب.
عصبی بودن یا احساس تنبلی.
خستگی.
احساس بی ارزشی یا احساس گناه بیدلیل.
نداشتن تمرکز.
فکر کردن دائم به مرگ یا خودکشی.
عوامل خطرزایی که مربوط به سرطان هستند
افسردگی در زمان تشخیص سرطان.
دردی که به درستی مهار نشده باشد.
ابتلا به سرطان پیشرفته.
افزایش میزان درد یا اختلالات جسمی.
ابتلا به سرطان لوزالمعده.
مجرد بودن و ابتلا به سرطانهای نواحی سر و گردن.
انجام درمان با استفاده از داروهای ضد سرطان.
عوامل خطرزایی که مربوط به سرطان نیستند
سابقة ابتلا به افسردگی.
کمبود حمایت از طرف خانواده.
دیگر حوادثی که موجب ایجاد استرس شود.
پیشینة خانوادگی ابتلا به افسردگی یا خودکشی.
اقدام به خودکشی در گذشته.
سابقة اعتیاد به مشروبات الکلی یا مواد مخدر.
ابتلای همزمان به چندین بیماری که موجب ایجاد نشانههای افسردگی شود (مانند حملات صرع یا سکتة قلبی).
درمان
دارودرمانی.
رواندرمانی.
دارو درمانی
افسردگی شدید را ميتوان با ترکیبی از مشاوره و داروهای ضدافسردگی درمان كرد؛ معمولاً پزشک عمومی داروهای ضدافسردگی تجویز ميكند، اما در شرايط زیر بیمار را به یک روانپزشک یا روانشناس ارجاع ميدهد:
یک پزشک عمومی یا متخصص سرطان شايد به دلايلي نخواهد مسئولیت درمان افسردگی را بر عهده بگیرد (مثلاً بیمار افكار خودکشی داشته باشد)
نشانههای افسردگی پس از ۲ تا ۴ هفته درمان برطرف نشوند.
نشانهها بدتر شوند.
عوارض جانبی داروهای مخصوص درمان سرطان، مانع از مصرف دُز لازم داروی کنترل افسردگی شوند.
نشانههای افسردگی موجب ایجاد اختلال در پیگیری درمان سرطان شوند.
رواندرمانی
تأثير گونههای مختلفي از روان درمانی در درمان افسردگی ناشی از سرطان ثابت شده است. اغلب برنامههای درمانی به مدت ۴ تا ۳۰ ساعت و به شکل جلسات خصوصی یا گروهی تنظیم ميشوند.
این برنامهها شامل جلسات آموزشی دربارة سرطان یا مهارتهای آرامشدهنده هستند.
این روشهای درمانی اغلب بهصورت ترکیبی از مداخله در بحران (Crisis Intervention)، روان درمانی و تکنیکهای رفتاری/ تفکری هستند. به بیماران آموزش داده ميشود كه چگونه اندوه و پریشانی خود را کاهش دهند، مهارتهای سازگاری و حل مسائل را در خود تقويت كنند؛ حمایت دیگران را جلب کنند؛ بر افکار منفی و خودشکنانة خود غلبه کنند؛ و چگونه حریم شخصی خود را به کمک یک مراقب همدل حفظ كنند.